Eind maart vorig jaar was het zo ver, een positieve zwangerschapstest. Suzanne is zwanger… wij worden mama’s! Het avontuur kan beginnen!
Maar wat voor avontuur precies? Praktisch gezien kun je je goed voorbereiden op de komst van een baby. En dat hebben wij dan ook gedaan, enthousiast en blij als we waren. Een kinderwagen uitzoeken, klussen op de babykamer, meubels uitzoeken, een zwangerschapscursus doen, enzovoorts. Stuk voor stuk hele leuke dingen. Ik heb ook geen controle aan de verloskundige gemist, ik wilde alles meemaken!
Wat keken we uit naar de komst van onze “Uk” zoals we hem noemden toen hij nog niet geboren was. Maar tegelijk heb ik ook vaak tegen Suzanne gezegd dat ik me niet voor kon stellen hoe het zou zijn als er straks écht een baby zou liggen in het wiegje naast ons bed. Hoe het zou zijn als er een baby ligt te kraaien in de box. Want hoe het echt is, daar kun je je volgens mij niet op voorbereiden. En dat maakte het ook weer spannend. Vaak heb ik me afgevraagd of ik direct van hem zou houden, of hij anders zou zijn dan alle andere baby’s die ik ooit heb gezien.
En dan is het moment daar dat je je kind voor het eerst ziet en vasthoudt. Ik mocht hem aanpakken toen hij geboren werd en hem bij Suzanne op de borst te leggen. Het was niet te bevatten, zo mooi en bijzonder! En ja, je eigen kind is anders dan alle andere baby’s… Ons zoontje Luuk is de leukste, liefste, grappigste en mooiste baby die er is! Dat mag je als kersverse moeder wel zeggen toch?
En dan de kraamweek. Nou, dan kom je er wel achter dat je je niet overal op voor kunt bereiden… Zo had ik niet kunnen bedenken dat ik om 03.12 in de nacht boterhammen met pindakaas stond te smeren omdat we overdag geen tijd hadden gehad om genoeg te eten. Dat de kleinste dingen zoals eten koken ineens grote uitdagingen worden (lang leve de kant-en-klaar-maaltijden). Dat je na het badderen zelf ook wel toe bent aan een middagdutje. Oh ja, ik heb ook geleerd dat jongetjes echt over je handen heen plassen als je niet snel genoeg een schone luier om doet.
Maar gelukkig vonden we snel ons ritme met z’n drieën en nu voelt het alsof hij er altijd al is geweest. De komst van Luuk heeft Suzanne en mij nog dichter bij elkaar gebracht. We zijn een goed team samen en genieten enorm van ons nieuwe gezinnetje. Het avontuur is begonnen en we kijken uit naar wat er nog gaat komen!
Dit is een gastblog van Marianne Borkent. Marianne is getrouwd met Suzanne en sinds 9 december 2017 hebben ze een zoontje Luuk.