Soms krijg je zo ’n heerlijk zomers ‘bouquet reeks boekjes’ verhaal wanneer je kersverse ouders vraagt hoe ze elkaar hebben leren kennen. Liefdesverhalen zoals je ze ook ziet in bijvoorbeeld het tv programma “Memories”. Mensen die elkaar op vakantie leren kennen, de romantiek druipt ervan af. In een zonnig oord, ver weg van huis vinden zij de liefde van hun leven. Ik brul hartstochtelijk met ze mee wanneer ze snikkend vertellen dat hun relatie eindigde, om wat voor reden dan ook. Of ik kijk gelukzalig naar de kindjes die uit de relatie voort gekomen zijn. Want veel van die vakantieliefdes leveren uiteindelijk werk op voor verloskundigen en kraamverzorgenden ;) De mooiste verhalen hoor je; zij was 17 jaar en ging voor de tweede keer mee met haar vriendin en haar ouders naar het zonnige Vieux Boucau in Zuid-West Frankrijk, net boven Biarritz. De vriendinnen sliepen in een tentje naast de caravan van pa en ma. Op een prachtige camping vlak aan de hagel witte stranden van Les Landes. Dit gebied staat bekend om het golfsurfen in de azuurblauwe zee met de soms huizenhoge golven. De vriendinnen wisten niet hoe snel ze naar het strand moesten rennen na een autorit van twee dagen. Ze namen een heerlijke duik in de zee en zochten daarna een plekje op het zonovergoten strand. Al snel kwam er een groepje meiden op hen af. Ze herkenden elkaar van het jaar ervoor. Na een uitbundige begroeting vroeg een van hen: “Hé, jullie kwamen toch uit Amersfoort?” “Ja”, antwoorden de vriendinnen “uit Hoevelaken.” (Dat is op zo’n afstand hetzelfde). “Nou, er is ook een hele groep jongens uit Amersfoort op de camping!” zeiden de meiden enthousiast. “Dan kennen wij ze vast wel” zeiden de vriendinnen “wijs ze vanavond maar aan!” En dat deden ze. ’s Avonds gingen ze uit in “The Captain Bar”. Maar de vriendinnen hadden deze jongens nog nooit gezien. De jongens vertelden dat ze in Amersfoort altijd naar een kroeg gingen waar de vriendinnen nog nooit geweest waren. En terwijl ze zo aan het kletsen waren kwam er nog een jongen aanlopen. Eén van de vriendinnen, zag hem gelijk. Stoer T-shirt, spijkerjasje, vale spijkerbroek, afgetrapte soort cowboylaarzen (wie draagt er nou laarzen in de zomer?), een mooi gezicht en een prachtige bos zwart krullend haar. O ja, de handen in zijn zakken. Hij hoorde ook bij de groep en ze werden aan elkaar voorgesteld. Hij was 16 jaar. Ze heeft die vakantie zijn naam regelmatig genoemd. Elke avond zocht ze de jongens op in de hoop hém ook aan te treffen, en overdag speurde ze het strand af waar ze lagen, om even een praatje te maken. Net terug in Amersfoort en wandelend over de braderie in de binnenstad, liepen ze elkaar weer tegen het lijf. En ook op de zaterdagavonden hadden ze ‘opeens’ de behoefte elkaars kroeg eens te bezoeken. Op een zaterdagavond toen het heel druk was in de “Karseboom”, dé uitgaanstent van Amersfoort, zocht zijn hand de hare om haar door de drukte naar buiten te begeleiden. Wachtend op de bus naar Hoevelaken, op de Stadsring, gaven ze elkaar hun eerste zoen. In de zomers die volgden gingen ze elk jaar met vrienden weer terug naar Vieux Boucau. Zes jaar na die eerste ontmoeting trouwden ze. De huwelijksreis ging naar de paradijselijke Malediven maar ook een week naar ‘hun’ camping in Frankrijk. Gelukkigerwijs leverde ook deze vakantieliefde de geboortezorg werk op. Twee keer hebben ze hun geweldige kraamverzorgsters, na de geboorte van hun dochters, over hun romantische ontmoeting in de zomer van 1988 mogen vertellen.
Bij het verschijnen van deze ‘Samen Kramen’ ben ik op vakantie in Vieux Boucau met mijn grote liefde. Afgelopen 3 juni waren we 25 jaar getrouwd.
Geschreven voor Samen Kramen, het magazine van Naviva Kraamzorg
